من با تو

خواهم ماند

راست و دروغش...

پايِ عشق ....

دلم تنگ است ٬

دلم میسوزد از باغی که میسوزد .

نه دیداری

٬ نه بیداری ٬

نه دستی از سر یاری

مرا آشفته میدارد

چنین آشفته

بازاری . .

•  

  چشمای من خواب چشماتو دیده
  غم از دلم با دیدنت پریده
  
  ناز نگات ای همه هستی من
  دوست دارم ای از خدا رسیده
  
  عاشقمو به عشق تو اسیرم
  بیا که بی تو از زندگی سیرم
  
  بگو بگو ،تو هم اسیرِ عشقی
  تا که واست جون بدمو ، بمیرم
  
  میمیرم میمیرم واسه برق چشمات
  می میرمواسه ناز نگات
  
  میمیرم میمیرمواسه خندیدنت
  میمیرم تا بشم فدات
  
  میمیرم میمیرم میمیرم
  
  بازم سر راهتو من میگیرم
  جسارتی کردمو سربه زیرم
  
  لحن نگاهت میگه دوستم داری
  خدایا حاضرم براش..... بمیرم

• 
  

 تو کوچه های خلوت خیال های عاشقی
 

روی نبض هر ترانه ای
 

هیچ باوری
 

به پای قلب من نمیرسد!

  برو بگرد ببین …

  کی قد من دوستت داره؟؟؟

به سلامتي تموم كسايي

كه عاشق شدن،

و با صداقت و وفاداري

به پاي عشقشون

پير شدن !

من برای متنفر بودن

از کسانی که از من متنفرند

وقتی ندارم
زیرا درگیر دوست

داشتن

کسانی هستم که مرا

دوست دارند..

روزی دوستی از ملانصرالدین پرسید : ملا ، آیا تا بحال به فکر ازدواج افتادی ؟
ملا در جوابش گفت : بله ، زمانی که جوان بودم به فکر ازدواج افتادم
دوستش دوباره پرسید : خب ، چی شد ؟
ملا جواب داد : بر خرم سوار شده و به هند سفر کردم ، در آنجا با دختری
آشنا شدم که بسیار زیبا بود ولی من او را نخواستم ، چون از مغز خالی بود
به شیراز رفتم : دختری دیدم بسیار تیزهوش و دانا ، ولی من او را هم نخواستم ،
چون زیبا نبود
ولی آخر به بغداد رفتم و با دختری آشنا شدم که هم بسیار زیبا و همینکه ، خیلی
دانا و خردمند و تیزهوش بود . ولی با او هم ازدواج نکردم
دوستش کنجاوانه پرسید : چرا ؟
ملا گفت : برای اینکه او خودش هم به دنبال چیزی میگشت ، که من میگشتم

هیچ کس کامل نیست

اینگونه نگاه کنيد...

مرد را به عقلش نه به ثروتش

.

زن را به وفايش نه به جمالش

.

دوست را به محبتش نه به کلامش

.

عاشق را به صبرش نه به ادعايش

.

مال را به برکتش نه به مقدارش

.

خانه را به آرامشش نه به اندازه اش

.

اتومبيل را به کاراییش نه به مدلش

.

دانشمند را به علمش نه به مدرکش

.

مدير را به عمل کردش نه به جایگاهش

.

نويسنده را به باورهايش نه به تعداد کتابهايش

آنقدر مرا از رفتنت نترسان ...

                                 قرار نیست همیشه بمانیم !

روزی همه رفتنی اند ....

                                      ماندن به پای کسی معرفت

     میخواهد نه بهانه ...

گاهی باران همه دغدغه اش باران نیست

گاهی از غصه می بارد.

گاهی نیز دلش برای رسیدن

وبوسیدن زمین تنگ

می شود ومی بارد

مثل چشمان من

کسی ما را نمی جوید

  کسی ما را نمی پرسد

  کسی تنهایی ما را نمی گرید

  دلم در حسرت یک دست

دلم در حسرت یک دوست ...

  دلم در حسرت یک بی ریایِ مهربان مانده است!

قویترین " مرد " دنیا هم که باشی

محتاجی!

محتاج اشکهای

عاشقانه یک " زن "

که از چشمهای نگرانش

بروی کویر زخم هایت ببارد!

یک نفر در جان من

             در های و هوست

می شناسم،

این صدا فریاد ِ

اوست

با من است

اما نمی دانم کجاست ؟

آنقدر دانم که با من

آشناست

برای خودت زندگی کن،

کسی‌ که ترا دوست داشته باشد،

با تو میماند،

برای داشتنت می‌جنگد...

اما اگر دوست نداشته باشد،

به هر بهانه‌‌یی میرود...!

حتی کفش هم اگر تنگ باشد

زخم می کند٬

وای به وقتی

که دل تنگ باشد

خدايـــــــــــــــــــــا

مدعیان رفاقت هر کدام تا نقطه‌ای همراهند...

عده ای تا مرز منفعت

عده‌ای تا مرز مال

عده‌ای تا مرز جان

عده‌ای تا مرز آبرو

و همگان تا مرز این جهان

تنها تویی که همواره می مانی،

بمان . .

مهرباني نقش هر نقاش نيست

هر که نقشي را کشيد نقاش نيست


نقش را نقاش معنا ميدهد

مهرباني نقش يار است حيف که يار نقاش نيست

باد هم شوخی اش گرفته

در میزند اما

از پنجره سَرَک میکشد توی اتاقم

یعنی نمیداند

گوش به زنگ و

چشم به راه توام؟

هيچ وقت رازت رو به کسي نگو.

وقتي خودت نميتوني حفظش کني

چطور انتظار داري کسي ديگه‌اي برات راز نگهداره

اینهمه نامردی دیدی برات تجربه نشد؟بازم باید بلا سرت بیاد؟

عشق يعني يك سلام و يك درود
عشق يعني درد و محنت در درون

عشق يعني يك تبلور يك سرود

عشق يعني قطره و دريا شدن

عشق يعني يك شقايق غرق خون

عشق يعني زاهد اما بت پرست

عشق يعني همچو من شيدا شدن

عشق يعني همچو يوسف قعر چاه

عشق يعني بيستون كندن بدست

عشق يعني آب بر آذر زدن

عشق يعني چون محمد پا به راه

عشق يعني عالمي راز و نياز

عشق يعني با پرستو پرزدن

عشق يعني رسم دل بر هم زدن

عشق يعني يك تيمم يك نماز

عشق يعني سر به دار آويختن

عشق يعني اشك حسرت ريختن

عشق يعني شب نخفتن تا سحر

عشق يعني سجده ها با چشم تر

عشق يعني مستي و ديوانگى

عشق يعني خون لاله بر چمن

عشق يعني شعله بر خرمن زدن

یه پرستار ..... بزرگ‌ترین حسرت‌های آدم‌های در حال مرگ روجمع کرده و

پنج حسرت رو که بین بیشتر آدم‌ها مشترک بوده منتشرکرده.


اولین حسرت: کاش جرات‌اش رو داشتم اون جوری زندگی می‌کردم که می‌خواستم٬

نه اون جوری که دیگران ازم توقع داشتن.

حسرت دوم: کاش این قدر سخت کار نمی‌کردم.

حسرت سوم: کاش شجاعت‌اش رو داشتم که احساسات‌ام رو به صدای بلند بگم.


حسرت چهارم: کاش رابطه‌هام رو با دوستام حفظ می‌کردم.

حسرت پنجم: کاش شادتر می‌بودم